Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Κραυγή απόγνωσης οργισμένων συναδέλφων

Καθημερινά γινόμαστε δέκτες πολλών σχολίων και πολλών ερωτημάτων από συναδέλφους σχετικά με το φλέγον θέμα των ημερών που δεν είναι άλλο από τις πληρωμές ΕΟΠΥΥ. Αυτού του γίγαντα με πήλινα πόδια. Είμαστε απλήρωτοι από τις 15 Ιουλίου, ο συγκεκριμένος ασφαλιστικός φορέας καταπατεί επανειλημμένα τους όρους της μεταξύ μας σύμβασης. Είμαστε απλήρωτοι όχι για την επιστημονική αμοιβή μας, όχι για το κέρδος μας.

Είμαστε απλήρωτοι για φάρμακα που έχουμε ήδη αγοράσει, για φάρμακα που έχουμε δώσει στον ελληνικό λαό με κόπους και θυσίες από τα όποια προσωπικά κεφάλαια. Επιταγές σφραγίζονται καθημερινά πλέον, σε επικοινωνία με ανώτατο τραπεζικό στέλεχος άκουσα το εκπληκτικό: «για πρώτη φορά στα χρονικά αναγκαζόμαστε να σφραγίσουμε επιταγές φαρμακοποιών, άλλοι τόσοι ξεπουλάνε περιουσίες για να πληρώσουν τις εταιρείες...»




Μέσα σε αυτό το καθεστώς, νιώθουμε ότι είμαστε μόνοι. Η συνδικαλιστική μας ηγεσία θεωρούμε ότι μας έχει «κρεμάσει». Μας υποσχέθηκαν πολλά, οι μέρες περνάνε και τα μηνύματα που λαμβάνουμε κάθε άλλο παρά αισιόδοξα είναι. Ακούμε τον υπουργό στο πρωινό της ΝΕΤ να λέει ότι τα προβλήματα με τους φαρμακοποιούς ξεπεράστηκαν (!!!) και αναρωτιόμαστε τι έχει να πει επ'αυτού ο ΠΦΣ. Αναρρωτιόμαστε επίσης τι σημαίνουν οι εκφράσεις του Υπουργού «οι πληρωμές των φαρμακοποιών εξαρτώνται από τις εισφορές των ασφαλισμένων» και ότι «η πληρωμή των προμηθευτών υγείας θα γίνεται με ποσόστωση (;)». Όλα αυτά μπορεί να είναι αρεστά στο ουδέτερο κοινό, ηχούν όμως οργισμένα στα αυτιά των συναδέλφων που βλέπουν την τσέπη τους να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις τους. Τα νεότερα στοιχεία που έχουμε είναι ότι θα πληρωθούμε ως το τέλος της εβδομάδας ένα ποσοστό της τάξης του 55% από τα οφειλόμενα Μαΐου... Κανονικά σε 10 μέρες θα έπρεπε να πληρωθούμε τον Ιούνιο... Κατά πώς φαίνεται, η πληρωμή μας τείνει να παγιωθεί στις 60 μέρες με προοπτική 75 ημερών. Ενώ δε πληρωνόμαστε, ταυτόχρονα τα ραβασάκια από την εφορία άρχισαν ήδη να πληρώνονται (;)... Φόροι για ανείσπρακτα εισοδήματα...

Θα θέλαμε πολύ αν διαβάζει κάποιος απο αυτούς που εκπροσωπούν τον κλάδο - αν είχε την δύναμη να αρθρώσει λόγο - να πει μια ουσιαστική κουβέντα στους συναδέλφους αυτούς που αγωνιούν μέρα με την μέρα για την πληρωμή, για να μην σφραγισθουν οι επιταγές τους...

Σε αυτούς που αναγκάζονται να κλείσουν για 20-30 μερες για να μειώσουν την ζημιά και το «φέσι» από τον ΕΟΠΥΥ

Σε αυτούς που βλέπουν κόπους ετών να εξαφανίζονται σε μερικούς μήνες

Σε αυτούς που το φαρμακείο αποτελεί το μόνο τρόπο επιβίωσης

Σε αυτούς που έχασαν την διάθεση να εργασθούν

Σε αυτούς που δε βλέπουν διέξοδο

Μια κουβεντα βρε αδερφε ηρεμη και ωραία αλλα αληθινη...



Συνιστολόγοι Farmakopoioi - Η φωνή του φαρμακοποιού