Τα τελευταία δυο χρόνια, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη υπέστη μείωση που αγγίζει τα 2 δις ευρώ! Ωστόσο και πάλι η Τρόικα επιμένει και πιέζει την κυβέρνηση προς την κατεύθυνση της περαιτέρω μείωσης της...
δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, αυτή τη φορά οδηγώντας ανοιχτά προς την κατεύθυνση εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων! Είναι, τελικά, η Ελλάδα αποικία ή μήπως κάποιοι χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι της Τρόικας ανακάλυψαν το δικό τους …μποζόνιο;
Η μεγάλη μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης επιτεύχθηκε με μειώσεις τιμών και υποχρεωτική επιστροφή χρημάτων από τις εταιρείες (rebate) και μείωση του ποσοστού κέρδους των φαρμακαποθηκών (σχεδόν όλες είναι στα όρια της πτώχευσης) και φαρμακείων (περισσότερα από 3.000 βρίσκονται ήδη στις λίστες του Τειρεσία). Με όλα αυτά, ο μοναδικός τομέας οικονομίας στον οποίο οι στόχοι μείωσης δημοσίων δαπανών έχουν επιτευχθεί σε ποσοστό που ξεπερνάει το 90% είναι το φάρμακο. Τη διετία 2010-11, ο δείκτης τιμών φαρμάκων μειώθηκε κατά 18% όταν ο δείκτης τιμών καταναλωτή αυξήθηκε κατά 8% (παρά το σφαγιασμό μισθών και συντάξεων και τη μείωση της αγοραστικής δύναμης) και ο δείκτης νοσοκομειακών δαπανών αυξήθηκε επίσης κατά 12%!
Το καταπληκτικό είναι ότι οι όποιες υστερήσεις οφείλονται στην αδυναμία της ελληνικής πολιτείας να εφαρμόσει (επιτέλους!) την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και να αποφασίσει (επιτέλους!) ποια πρέπει να είναι η δική μας, η ελληνική φαρμακευτική πολιτική. Αντιθέτως, εκπρόσωποι της πολιτείας «τρέμουν» μπροστά σε τριτοκλασάτους υπαλληλίσκους της Τρόικας, που συμπεριφέρονται ως δυνάμεις κατοχής.
Τηλεγραφικά και σύντομα, ήρθε η ώρα η κυβέρνηση να προστατεύσει την υγεία αλλά και το πορτοφόλι των πολιτών.
Η ετήσια, δημόσια κατά κεφαλή φαρμακευτική δαπάνη, βρίσκεται σήμερα στα 280-300 ευρώ, τοποθετώντας τη χώρα μας στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Οι επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού είναι ήδη εντός των τειχών. Περισσότερα από 2 χρόνια δεν έχει κυκλοφορήσει νέο φάρμακο στην Ελλάδα, για πρώτη φορά μετά το 1974! Οι Έλληνες αναμένεται να χάσουν σταδιακά 3-5 χρόνια ζωής, αν η κατάσταση συνεχιστεί.
Για κάθε 1 ευρώ που απερίσκεπτα «κόβεται» από τα φάρμακα, αυξάνεται κατά 2 ευρώ η νοσοκομειακή δαπάνη και κατά 6 ευρώ οι συνολικές δαπάνες υγείας! Ο κανόνας αυτός αγνοείται παντελώς και οι συνέπειες, δυστυχώς, φαίνονται κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Ο διαβητικός που δεν παίρνει τα φάρμακα που χρειάζεται, αργά ή γρήγορα θα οδηγηθεί στο νοσοκομείο, αλλά η φαρμακευτική δαπάνη θα έχει …μειωθεί!
Συγκεκριμένα χαμηλόβαθμα στελέχη της Τρόικας πριμοδοτούν ανοιχτά, προκλητικά και επίμονα την υποχρεωτική συνταγογράφηση με τη δραστική ουσία, ώστε δήθεν να προωθηθούν τα «φθηνότερα γενόσημα». Αποκρύπτουν, φυσικά, ότι κάτι τέτοιο ισχύει, χωρίς αξιόλογα αποτελέσματα, μόνο στη Λιθουανία και την Πορτογαλία. Πραγματικός στόχος είναι η άλωση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας και η αντικατάσταση της εγχώριας παραγωγής από εισαγωγές.
Η συνταγογράφηση με τη δραστική ουσία θα οδηγήσει σε αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, επειδή γιατροί και φαρμακοποιοί θα μετατοπίσουν για πολλούς και σοβαρούς λόγους, την προτίμησή τους προς τα πρωτότυπα φάρμακα, χωρίς γενόσημα. Εξάλλου στις πιο μεγάλες κατηγορίες φαρμάκων (νευρολογικά, ψυχιατρικά, διαβήτη κλπ) δεν ισχύει πουθενά η συνταγογράφηση με τη δραστική ουσία για να μη διαταράσσεται η εμπιστοσύνη του ασθενούς προς το φάρμακό του.
Στην Ελλάδα, τα πρωτότυπα φάρμακα έχουν σχεδόν τις χαμηλότερες τιμές της Ευρώπης, αφού οι τιμές προσδιορίζονται ως ο μέσος όρος των τριών φθηνότερων τιμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόλις η πατέντα ενός φαρμάκου λήξει, η τιμή του μειώνεται αμέσως κατά 50% και επιτρέπεται η κυκλοφορία γενοσήμων που είναι επιπλέον 10% φθηνότερα. Επομένως δεν έχουμε πρόβλημα τιμών αλλά εξορθολογισμού, με βάση την ηλεκτρονική συνταγογράφηση που έχει εξελιχθεί σε γεφύρι της Άρτας…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, 8 Ιουλίου 2012