Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

«Φαρμακοποιοί σε απόγνωση...»

Ένα βιβλίο που προσφέρει άφθονο γέλιο και ταυτόχρονα καυτηριάζει την ελληνική νοοτροπία διά χειρός Κυριάκου Ορφανίδη 

Τι γίνεται, όταν ένας νέος φαρμακοποιός από τη Θεσσαλονίκη, που άνοιξε το δικό του φαρμακείο σε ένα μικρό χωριό του Κιλκίς, αποφασίζει να αποτυπώσει σε βιβλίο τις αστείες ιστορίες και τα περιστατικά που συναντά; 

ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ 
apostolidouelena@gmail.com 

Το αποτέλεσμα είναι ένα βιβλίο που προσφέρει άφθονο γέλιο και ταυτόχρονα καυτηριάζει την ελληνική νοοτροπία, η οποία πολλές φορές οδηγεί σε αυτό που ο τίτλος του δηλώνει: «Φαρμακοποιοί σε απόγνωση».


Γέλιο και ευτράπελα 

Οι καθημερινοί διάλογοι, τα ευτράπελα και οι συζητήσεις με τους....



.... πελάτες ενέπνευσαν τον Κυριάκο Ορφανίδη να γράψει αρχικά στην προσωπική του σελίδα στο facebook τις ιστορίες που βίωνε στο φαρμακείο του.

Οι δημοσιεύσεις του βρήκαν τεράστια ανταπόκριση, με τα αστεία περιστατικά να συνεχίζουν να διαδραματίζονται στο φαρμακείο του μικρού χωριού Χωρυγίου Κιλκίς. Η πρόταση για την έκδοση του βιβλίου δεν άργησε να έρθει. «Η ιδέα της καταγραφής των περιστατικών ξεκίνησε αρχικά για λόγους αυθεντικότητας. Επειδή ήταν δύσκολο να μεταφέρω σε γνωστούς και φίλους το 'τι έγινε', σκέφτηκα να γράφω τους διαλόγους, αμέσως αφού συνέβαιναν, και να τους ανεβάζω στη σελίδα μου στο facebook. Η υποδοχή τους ήταν πολύ θετική και έτσι το συνέχισα πιο εντατικά, κοινοποιώντας τις ιστορίες σε φαρμακευτικές ομάδες και σελίδες. Αυτό απέκτησε γρήγορα ακόμη μεγαλύτερη δυναμική. Συνάδελφοι από διάφορες περιοχές μού έστελναν και τις δικές τους εμπειρίες και περιστατικά και με προέτρεπαν να προχωρήσω στην έντυπη έκδοσή τους. Πράγματι, όταν συγκεντρώθηκε ικανός όγκος ιστοριών, αυτή η ιδέα ωρίμασε και ο εκδοτικός οίκος Σαββάλας εκδήλωσε σχετικό ενδιαφέρον και προχώρησε στην έκδοση του βιβλίου», εξηγεί ο κ. Ορφανίδης.


Ιστορίες... σε απόγνωση 

Εξηγώντας γιατί επέλεξε αυτόν τον τίτλο για το βιβλίο του ο φαρμακοποιός-συγγραφέας τονίζει: «Οι ηλικιωμένοι είναι ξεχωριστοί από πολλές απόψεις και έχουν δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Πολλές φορές λειτουργούν σαν μεγάλα μωρά και αυτό γεννά αστείες καταστάσεις. Το φαρμακείο, ιδίως αν έχει την έδρα του σε χωριό, έχει να κάνει κυρίως με ηλικιωμένους, οι οποίοι με τη συμπεριφορά τους μπορούν να φέρουν το συνομιλητή τους σε απόγνωση. Το 'Φαρμακοποιοί σε απόγνωση' χιουμοριστικά επιλέχθηκε, εμπνευσμένο και από το 'Νοικοκυρές σε απόγνωση'».

Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο κ. Ορφανίδης, ο φαρμακοποιός είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ γιατρού και ασθενούς.

«Το φαρμακείο λειτουργεί ιδανικά ως πρωτοβάθμια μονάδα περίθαλψης και ο ρόλος του φαρμακοποιού είναι να δώσει εξηγήσεις και οδηγίες και να εξασφαλίσει τελικά τη σωστή συμμόρφωση του ασθενούς στην αγωγή του γιατρού. Φυσικά λόγω της οικειότητας που αναπτύσσει ο φαρμακοποιός με τον ασθενή η σχέση τους περνά συνήθως σε άλλο επίπεδο. Γι' αυτό και δύσκολα αλλάζει κανείς το φαρμακοποιό του».

Το βιβλίο, γραμμένο σε μορφή διαλόγου, προσφέρει άφθονο γέλιο αφού αποτυπώνει με γλαφυρό τρόπο και τη νοοτροπία των ασθενών, για τους οποίους η γνώμη της τηλεόρασης ή του γείτονα, όπως περιγράφει στις ιστορίες του ο Κυριάκος Ορφανίδης, είναι πιο σημαντική από του γιατρού και του φαρμακοποιού. «Μία ιστορία που μου είχε κάνει εντύπωση και είναι ενδεικτική της νοοτροπίας μας αφορά μία γυναίκα που σταμάτησε από μόνη της το χάπι της χοληστερίνης παρά και ενάντια στην προτροπή του γιατρού, βασιζόμενη στη γνώμη μιας γειτόνισσας για 'κάτι που άκουσε στην τηλεόραση'. Ακόμη μία ιστορία που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι ενός παππού που διέλυε ασπιρίνη στο νερό, την οποία έδινε στις κότες, για να μην ανεβαίνει η θερμοκρασία τους. Ισχυριζόταν ότι, αν η κότα δεν μπορεί να κλωσήσει, κάνει νέο αυγό και έτσι με αυτό το κόλπο αυτός μάζευε αυγά με τους κουβάδες!».

ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ 

Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Φαρμακευτική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και μετά την πρακτική του σε δημόσιο νοσοκομείο και διάφορα ιδιωτικά φαρμακεία αποφάσισε να ανοίξει το δικό του φαρμακείο στο Χωρύγι, όπου εργάζεται από το 2008. «Το Χωρύγι προέκυψε εκ των πραγμάτων, αφού οι θέσεις στο νομό Θεσσαλονίκης ήταν καλυμμένες. Το Χωρύγι ως χωριό αποτελεί μάλλον μικρογραφία της ελληνικής επαρχίας», εξηγεί.

Αναφερόμενος στο επάγγελμά του ο συγγραφέας σημειώνει ότι, «αν έβγαινα σήμερα από το πανεπιστήμιο, θα επέλεγα να φύγω στο εξωτερικό. Δυστυχώς η κατάσταση είναι τέτοια, που δεν προκρίνει αισιοδοξία και ισχύει το 'κάθε πέρσι και καλύτερα'».

Πάντως δεν είναι διατεθειμένος να τα παρατήσει και μετά τη θερμή υποδοχή του βιβλίου του ετοιμάζει το δεύτερο, που θα αποτελεί συνέχεια των ιστοριών, ενώ στα μελλοντικά σχέδιά του είναι και η συγγραφή ενός αστυνομικού μυθιστορήματος.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ