Του Σπύρου Νικολαΐδη, φαρμακοποιού, προέδρου Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Θεσσαλονίκης
ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ η υγειονομική κρίση της επιδημίας του κορονοϊού τα τελευταία τρία χρόνια έχει αναδείξει και εδραιώσει τα φαρμακεία ως ένα από τα ουσιαστικότερα κέντρα παροχής πρωτοβάθμιας υγείας αλλά και υπηρεσιών (π.χ. διενέργειας τεστ κατά Covid-19 και χορήγηση των self test). ΉΡΘΕ δηλαδή να επιβεβαιώσει αυτό που στα αστικά κέντρα χάνεται αργά αλλά με σταθερά βήματα και βρίσκεται σε αντιδιαστολή με αυτό στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας, το γεγονός ότι διαδραματίζουν τον πρώτο ρόλο στη διασφάλιση της υγείας των πολιτών.
ΤΑ ΚΑΤΕΣΤΗΣΕ έτσι πυλώνα του εθνικού συστήματος υγείας, δίνοντας άμεσες λύσεις στην....
.... πολιτεία και μάλιστα με χαμηλό κόστος σε σύγκριση με αυτό που θα χρειαζόταν για την αντιμετώπιση απλών περιστατικών αν αυτά έπρεπε να τα διαχειριστούν νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας κ.ά.
ΜΙΑ ΛΥΣΗ που πραγματικά μέχρι σήμερα αποφορτίζει τις πιέσεις λόγω ελλείψεων υγειονομικού προσωπικού, γεμίζοντας τα κενά που δημιουργήθηκαν από το brain drain.
ΑΥΤΟ το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχει η χώρα μας διαθέτοντας τον μεγαλύτερο αριθμό φαρμακείων ανά δέκα χιλιάδες κατοίκους, 9,7 το 2020 σε σύγκριση με 3,2 στην υπόλοιπη Ευρώπη, και λόγω της ιδιομορφίας του γεωγραφικού ανάγλυφου (εκατοντάδες μικρά νησιά με μοναδική επικοινωνία την ακτοπλοϊκή σύνδεση, ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές με ανεπαρκές οδικό δίκτυο) βοήθησε στη διαχείριση της υγειονομικής βόμβας.
ΠΟΙΟΣ μπορεί να ξεχάσει άραγε ότι τα μοναδικά ανοιχτά καταστήματα τότε ήταν τα φαρμακεία, αντιμετωπίζοντας πραγματικό κίνδυνο η υγεία των φαρμακοποιών.
ΦΥΣΙΚΑ, αντίστοιχη ήταν και η παροδική αύξηση του εμπορικού κέρδους που ήρθε να μετριάσει τις τεράστιες απώλειες της τελευταίας δεκαετίας, με τον συνολικό τζίρο να φθάνει από τα 5,1 δισ. το 2009 στο 1,95 δισ. το 2014, όπως άλλωστε συντελέστηκε για κάθε Έλληνα πολίτη λόγω των μνημονιακών υποχρεώσεών μας.
ΣΗΜΕΡΑ, λοιπόν, παρουσιάζεται μια επιχειρηματική ευκαιρία λόγω της ψήφισης του Ν.4999/2022, που δίνει τη δυνατότητα συστεγάσεων φαρμακοποιών, υπό μια νέα μορφή εταιρείας ειδικού σκοπού. Ο νόμος αυτός έρχεται να εκσυγχρονίσει το επάγγελμα και στοιχεία του αποτελούν χρόνιες διεκδικήσεις του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου.
ΣΤΟΧΟΣ είναι να δημιουργηθούν οργανωμένες δομές, μεγαλύτερα φαρμακεία, καλύπτοντας καλύτερα τις επιταγές της νέας εποχής και της κοινωνίας όπως αυτές διαμορφώνονται λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας. Η παρέμβασή της είναι καταλυτική πλέον και στη δική μας εργασία, βάζοντας νέες ανάγκες, προτεραιότητες και δεδομένα.
ΑΣ ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ όμως και τη σημερινή πραγματικότητα:
Υπάρχει η τάση πανευρωπαϊκά των συστημάτων υγείας για μείωση της αποζημειούμενης φαρμακευτικής δαπάνης με σκοπό τη διατήρηση της ανταποδοτικότητας του συστήματος, αλλά και για να δοθεί η δυνατότητα πρόσβασης στα νέας γενιάς φαρμακευτικά θεραπευτικά πρωτόκολλα.
Το ωράριο λειτουργίας στο οποίο μπορεί ή πρέπει καλύτερα να δουλεύει ένας φαρμακοποιός είναι βιολογικά αδύνατο (διευρυμένα φαρμακεία).
Την υποχρέωσή μας για διά βίου συνεχόμενη εκπαίδευση για επικαιροποίηση των γνώσεών μας.
Τη μείωση της κερδοφορίας του φυσικού σημείου λόγω της αύξησης ανταγωνισμού μέσω ίντερνετ.
Την αύξηση του κόστους λειτουργίας (κυρίως ενέργειας).
Την είσοδο νέων επ’ αμοιβή υπηρεσιών παροχής όπως η εγγραφή στον προσωπικό γιατρό, ο εποχιακός εμβολιασμός και άλλων που αναμένονται (έλεγχος συμμόρφωσης του ασθενούς στη φαρμακευτική αγωγή, χρήση αναπνευστικών συσκευών, αντιμετώπισης παχυσαρκίας κ.ά.).
ΚΥΡΙΩΣ, όμως, περιγράφεται από την ικανοποίηση των αναγκών του επισκέπτη του φαρμακείου που περιγράφονται από τις σύγχρονες απαιτήσεις της καθημερινότητας και του τρόπου ζωής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θέλει να το βρει ανοιχτό την ώρα που τον βολεύει, τα θέλει όλα διαθέσιμα έτσι ώστε να μην ξαναπεράσει αργότερα (one stop store), να μπορεί να σταθμεύσει εύκολα, απαιτεί μεγάλη γκάμα επιλογών σε επίπεδο συμπληρωμάτων διατροφής, καλλυντικών, αναλγητικών κ.λπ., έχει διαβάσει προηγουμένως τι θέλει, ξέρει τις ανάγκες του και επιθυμεί να το αγοράσει σε χαμηλή τιμή (αν δεν το έχει αποκτήσει ήδη από το ίντερνετ).
ΣΥΝΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΣ όλα αυτά, ο νέος νόμος αποτελεί διέξοδο και λύση για αρκετά μικρά φαρμακεία, ειδικά σε κωμοπόλεις ή νησιά όπου υπάρχει συγκεκριμένος μικρός αριθμός (πρόβλεψη του νόμου έως επτά).
ΟΡΙΣΜΕΝΑ μόνον από τα οφέλη που θα καρπωθούν θα είναι:
Η αύξηση της κερδοφορίας λόγω επίτευξης καλύτερων όρων αγοράς μέσω της μείωσης του κόστους κτήσης.
Μεγαλύτερη διαθεσιμότητα χρόνου αφού πλέον περισσότεροι φαρμακοποιοί σε ένα κατάστημα θα ελευθερώσουν» τα ωράρια παρουσίας.
Θα αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα και προς τα τοπικά κανάλια διανομής.
Θα επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας σε όλα τα επίπεδα βελτιώνοντας όλους τους οικονομικούς δείκτες.
Θα αποκτήσουν καλύτερη οργάνωση μιας και οι γραφειοκρατικές απαιτήσεις της καθημερινότητας (σφραγίδες, υπογραφές, επικόλληση κουπονιών, συμβατές ποσότητες φαρμάκων με τη δοσολογία κ.ά.) θα ελέγχονται συνολικά.
ΤΟ ΜΟΝΟ που χρειάζεται σήμερα είναι να ξεπεράσουμε τον κακό μας εαυτό, να τολμήσουμε και να επιχειρήσουμε με τη συμβουλή ειδικών στις συνενώσεις εταιρειών τώρα που το περιβάλλον είναι δόκιμο, ο ανταγωνισμός είναι στην ουσία απών (ανταγωνιζόμαστε μόνον τους εαυτούς μας), καθώς στον χώρο μας δεν επιτρέπονται οι επενδύσεις ξένων κεφαλαίων και η εκ των πραγμάτων εισχώρηση των funds δεν είναι εφικτή, σε αντίθεση με αυτό που έχει ξεκινήσει στην υπόλοιπη Ευρώπη των είκοσι επτά (σε δεκαέξι κράτη-μέλη δραστηριοποιούνται αλυσίδες φαρμακείων).
ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ, λοιπόν, να ανανεώσουμε τη σχέση μας με την κοινωνία κρατώντας ό,τι πολυτιμότερο, τη διαπροσωπική σχέση αλλά και την επιστημονικότητά μας. Μια σχέση πολύτιμη που τη ζηλεύουν και προσπαθούν να την αποκτήσουν όλοι.
ΕΙΜΑΣΤΕ αναγκαίοι γιατί εξυπηρετούμε τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου όπως αυτές διαμορφώνονται με το πέρασμα των καιρών.
ΜΙΑ ΛΥΣΗ που πραγματικά μέχρι σήμερα αποφορτίζει τις πιέσεις λόγω ελλείψεων υγειονομικού προσωπικού, γεμίζοντας τα κενά που δημιουργήθηκαν από το brain drain.
ΑΥΤΟ το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχει η χώρα μας διαθέτοντας τον μεγαλύτερο αριθμό φαρμακείων ανά δέκα χιλιάδες κατοίκους, 9,7 το 2020 σε σύγκριση με 3,2 στην υπόλοιπη Ευρώπη, και λόγω της ιδιομορφίας του γεωγραφικού ανάγλυφου (εκατοντάδες μικρά νησιά με μοναδική επικοινωνία την ακτοπλοϊκή σύνδεση, ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές με ανεπαρκές οδικό δίκτυο) βοήθησε στη διαχείριση της υγειονομικής βόμβας.
ΠΟΙΟΣ μπορεί να ξεχάσει άραγε ότι τα μοναδικά ανοιχτά καταστήματα τότε ήταν τα φαρμακεία, αντιμετωπίζοντας πραγματικό κίνδυνο η υγεία των φαρμακοποιών.
ΦΥΣΙΚΑ, αντίστοιχη ήταν και η παροδική αύξηση του εμπορικού κέρδους που ήρθε να μετριάσει τις τεράστιες απώλειες της τελευταίας δεκαετίας, με τον συνολικό τζίρο να φθάνει από τα 5,1 δισ. το 2009 στο 1,95 δισ. το 2014, όπως άλλωστε συντελέστηκε για κάθε Έλληνα πολίτη λόγω των μνημονιακών υποχρεώσεών μας.
ΣΗΜΕΡΑ, λοιπόν, παρουσιάζεται μια επιχειρηματική ευκαιρία λόγω της ψήφισης του Ν.4999/2022, που δίνει τη δυνατότητα συστεγάσεων φαρμακοποιών, υπό μια νέα μορφή εταιρείας ειδικού σκοπού. Ο νόμος αυτός έρχεται να εκσυγχρονίσει το επάγγελμα και στοιχεία του αποτελούν χρόνιες διεκδικήσεις του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου.
ΣΤΟΧΟΣ είναι να δημιουργηθούν οργανωμένες δομές, μεγαλύτερα φαρμακεία, καλύπτοντας καλύτερα τις επιταγές της νέας εποχής και της κοινωνίας όπως αυτές διαμορφώνονται λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας. Η παρέμβασή της είναι καταλυτική πλέον και στη δική μας εργασία, βάζοντας νέες ανάγκες, προτεραιότητες και δεδομένα.
ΑΣ ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ όμως και τη σημερινή πραγματικότητα:
Υπάρχει η τάση πανευρωπαϊκά των συστημάτων υγείας για μείωση της αποζημειούμενης φαρμακευτικής δαπάνης με σκοπό τη διατήρηση της ανταποδοτικότητας του συστήματος, αλλά και για να δοθεί η δυνατότητα πρόσβασης στα νέας γενιάς φαρμακευτικά θεραπευτικά πρωτόκολλα.
Το ωράριο λειτουργίας στο οποίο μπορεί ή πρέπει καλύτερα να δουλεύει ένας φαρμακοποιός είναι βιολογικά αδύνατο (διευρυμένα φαρμακεία).
Την υποχρέωσή μας για διά βίου συνεχόμενη εκπαίδευση για επικαιροποίηση των γνώσεών μας.
Τη μείωση της κερδοφορίας του φυσικού σημείου λόγω της αύξησης ανταγωνισμού μέσω ίντερνετ.
Την αύξηση του κόστους λειτουργίας (κυρίως ενέργειας).
Την είσοδο νέων επ’ αμοιβή υπηρεσιών παροχής όπως η εγγραφή στον προσωπικό γιατρό, ο εποχιακός εμβολιασμός και άλλων που αναμένονται (έλεγχος συμμόρφωσης του ασθενούς στη φαρμακευτική αγωγή, χρήση αναπνευστικών συσκευών, αντιμετώπισης παχυσαρκίας κ.ά.).
ΚΥΡΙΩΣ, όμως, περιγράφεται από την ικανοποίηση των αναγκών του επισκέπτη του φαρμακείου που περιγράφονται από τις σύγχρονες απαιτήσεις της καθημερινότητας και του τρόπου ζωής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θέλει να το βρει ανοιχτό την ώρα που τον βολεύει, τα θέλει όλα διαθέσιμα έτσι ώστε να μην ξαναπεράσει αργότερα (one stop store), να μπορεί να σταθμεύσει εύκολα, απαιτεί μεγάλη γκάμα επιλογών σε επίπεδο συμπληρωμάτων διατροφής, καλλυντικών, αναλγητικών κ.λπ., έχει διαβάσει προηγουμένως τι θέλει, ξέρει τις ανάγκες του και επιθυμεί να το αγοράσει σε χαμηλή τιμή (αν δεν το έχει αποκτήσει ήδη από το ίντερνετ).
ΣΥΝΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΣ όλα αυτά, ο νέος νόμος αποτελεί διέξοδο και λύση για αρκετά μικρά φαρμακεία, ειδικά σε κωμοπόλεις ή νησιά όπου υπάρχει συγκεκριμένος μικρός αριθμός (πρόβλεψη του νόμου έως επτά).
ΟΡΙΣΜΕΝΑ μόνον από τα οφέλη που θα καρπωθούν θα είναι:
Η αύξηση της κερδοφορίας λόγω επίτευξης καλύτερων όρων αγοράς μέσω της μείωσης του κόστους κτήσης.
Μεγαλύτερη διαθεσιμότητα χρόνου αφού πλέον περισσότεροι φαρμακοποιοί σε ένα κατάστημα θα ελευθερώσουν» τα ωράρια παρουσίας.
Θα αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα και προς τα τοπικά κανάλια διανομής.
Θα επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας σε όλα τα επίπεδα βελτιώνοντας όλους τους οικονομικούς δείκτες.
Θα αποκτήσουν καλύτερη οργάνωση μιας και οι γραφειοκρατικές απαιτήσεις της καθημερινότητας (σφραγίδες, υπογραφές, επικόλληση κουπονιών, συμβατές ποσότητες φαρμάκων με τη δοσολογία κ.ά.) θα ελέγχονται συνολικά.
ΤΟ ΜΟΝΟ που χρειάζεται σήμερα είναι να ξεπεράσουμε τον κακό μας εαυτό, να τολμήσουμε και να επιχειρήσουμε με τη συμβουλή ειδικών στις συνενώσεις εταιρειών τώρα που το περιβάλλον είναι δόκιμο, ο ανταγωνισμός είναι στην ουσία απών (ανταγωνιζόμαστε μόνον τους εαυτούς μας), καθώς στον χώρο μας δεν επιτρέπονται οι επενδύσεις ξένων κεφαλαίων και η εκ των πραγμάτων εισχώρηση των funds δεν είναι εφικτή, σε αντίθεση με αυτό που έχει ξεκινήσει στην υπόλοιπη Ευρώπη των είκοσι επτά (σε δεκαέξι κράτη-μέλη δραστηριοποιούνται αλυσίδες φαρμακείων).
ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ, λοιπόν, να ανανεώσουμε τη σχέση μας με την κοινωνία κρατώντας ό,τι πολυτιμότερο, τη διαπροσωπική σχέση αλλά και την επιστημονικότητά μας. Μια σχέση πολύτιμη που τη ζηλεύουν και προσπαθούν να την αποκτήσουν όλοι.
ΕΙΜΑΣΤΕ αναγκαίοι γιατί εξυπηρετούμε τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου όπως αυτές διαμορφώνονται με το πέρασμα των καιρών.