Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Ανδρέας Σοφιανόπουλος προς Θεοδοσιάδη για ωράριο: «Περί όνου σκιάς»

Είναι προφανές πως κάποιοι αδυνατούν να αποδεχθούν την αλλαγή που πλέον δρομολογήθηκε στο τιμόνι του ΠΦΣ. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η σπασμωδικότητα των κινήσεων και των δηλώσεών τους.

Το νέο ΔΣ ασχολήθηκε αρκετές φορές με το ωράριο των φαρμακείων γιατί πέραν του γεγονότος ότι αποτελεί ΜΕΓΑ θέμα για τη βιωσιμότητα και τη συνδικαλιστική ενότητα του Κλάδου, ο τότε νέος υπουργός κος Βορίδης, στην πρώτη συνάντηση με το νεοεκλεγέν, μη όμως ακόμη συγκροτημένο ΔΣ, στην οποία για γνωστούς λόγους απουσίαζαν Λουράντος και Σοφιανόπουλος, είχε δηλώσει πως θα ήθελε να επανεξετάσει το ζήτημα του ωραρίου και να δώσει μια λύση ΦΥΣΙΚΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΕΣΜΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Πάνω λοιπόν σε αυτό το πλαίσιο υπάρχουν 2 επιλογές. 1η επιλογή: 


... επιστροφή σε μια σχετικά βελτιωμένη έκδοση του νόμου Λοβέρδου. 2η επιλογή: υιοθέτηση της πρότασης που ασπάζεται η πλειοψηφία του κλάδου, δηλαδή, 5 μέρες - 40 ώρες την εβδομάδα. 

Η πρώτη επιλογή οδηγεί σε διάλογο και πιθανά μερική λύση. Η 2η οδηγεί σε διατήρηση του υπάρχοντος στάτους. Ο κος Θεοδοσιάδης ως νέος Κολόμβος για προφανείς όπως θα εκτιμηθεί από τα παρακάτω αναφερόμενα λόγους ανακάλυψε και 3η επιλογή η οποία όμως φυσικά είναι πιθανόν να οδηγήσει και στις 2 προηγούμενες υπό προϋποθέσεις. Για να γίνει πιο σαφές θα πρέπει να γράψουμε αυτό που κρύβει ο κος Θεοδοσιάδης στις δηλώσεις του και που περιέγραψε ανάγλυφα εντός του ΔΣ του ΠΦΣ. 

Ουσιαστικά προτείνει «ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ» ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΩΝ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΩΝ ΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 8 ΩΡΩΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ. Το σενάριο λοιπόν αυτό αν ο κος Βορίδης το ερμηνεύσει ως παραλλαγή μνημονιακής δέσμευσης οδηγεί σε λύση μεν, αλλά με ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΝΘΗΜΕΡΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. 

Αν πάλι δεν το εκλάβει ως παραλλαγή μνημονιακής δέσμευσης, οδηγεί σε μη λύση δηλαδή στη διατήρηση του στάτους Γεωργιάδη. 

Το ερώτημα που ανακύπτει εύκολα από την παραπάνω δήλωση του κου Θεοδοσιάδη είναι το γιατί δεν διαπραγματευόταν τη συγκεκριμένη του πρόταση, όταν ήταν ακόμη πρόεδρος αλλά τη θυμάται τώρα που ως αντιπολίτευση πλέον δεν δύναται να έχει την ίδια δυνατότητα χειρισμών διαπραγμάτευσης όπως είχε παλαιότερα. 

Ο καθένας λοιπόν μπορεί να κρίνει τις δηλώσεις του ανδρός και τους σκοπούς που εξυπηρετούν με βάση τα παραπάνω αναλυόμενα, στα οποία όμως πρέπει να προστεθεί και άλλο ένα δεδομένο που επίσης αποκρύπτει ο κος Θεοδοσιάδης: όταν ολοκληρώθηκε η συζήτηση στο τελευταίο ΔΣ του ΠΦΣ και κατά την ώρα της τελικής ψηφοφορίας η πρόταση του προεδρείου περί ΕΝΟΣ ΩΡΑΡΙΟΥ ΕΩΣ 6 ΗΜΕΡΩΝ – ΕΩΣ 48ΩΡΩΝ – ΜΕ ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ (ΠΙΘΑΝΑ ΤΕΤΑΡΤΗ) ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ – ΜΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΠΡΟΣΚΟΛΗΣΗ ΣΤΑ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΝΤΑ ΜΟΝΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΕΣ ΩΡΕΣ – ΜΕ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΠΕΡΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΔΗΜΩΝ ΠΕΡΙ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ – ΜΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΩΝ ΦΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΠΙΝΑΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ – ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΟΜΟΦΩΝΑ ΑΠΟ 14 ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΚΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ Ο ΠΟΙΟΣ ΕΠΕΜΕΝΕ ΣΤΟ 40ΩΡΟ - ΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΑΘΕΡΗ ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΜΗΑΦΑ. ΤΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΙΔΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΧΕ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ 15 ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ. 

Η πρόταση που κατέθεσε το προεδρείο του ΠΦΣ μπορεί να μη δίνει οριστική λύση στο ζήτημα. Βελτιώνει όμως σε σημαντικό βαθμό τις καταστάσεις που βιώνουν συνάδελφοι στους 3 μεγαλύτερους ΦΣ της χώρας ενώ δίνει τη δυνατότητα σε επαρχιακούς ΦΣ με μεμονωμένες περιπτώσεις διευρυμένων να λύσουν το πρόβλημα ενώ δε δεσμεύει σε τίποτα τους ΦΣ που διατηρούν το παλαιό τους ωράριο. 

Σε ότι με αφορά προσωπικά δήλωσα ότι στηρίζω ανεπιφύλακτα την πρόταση του προεδρείου την οποία άλλωστε έχω επεξεργαστεί επί μακρόν προσωπικά με τον κο Λουράντο με την ΑΥΣΤΗΡΗ προϋπόθεση πως στη διατύπωση της τροπολογίας θα υπάρχει απαραίτητα η λέξη «ΕΩΣ» πριν από το «6 ΜΕΡΕΣ – 48 ΩΡΕΣ». Επίσης δήλωσα και είναι καταχωρημένο στα πρακτικά του ΔΣ ότι ως πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αχαΐας δεν υπάρχει περίπτωση να συναινέσω σε υποχρεωτική εργασία το Σάββατο όταν ο ΦΣΑΧ αλλά και εγώ προσωπικά στις απεργίες του 2011 διακινδυνεύαμε με προφυλάκιση όταν αφήσαμε το νομό από το πρωί ως απόγευμα του Σαββάτου χωρίς ένα φαρμακείο ανοιχτό επί 3 συνεχόμενα σαββατοκύριακα. 

Δεν υπάρχει περίπτωση ο ΦΣΑΧ να συναινέσει σε υποχρεωτική εργασία το Σάββατο όταν μετά από τόσους αγώνες και ΓΣ έχει καταφέρει επί 5 χρόνια να διατηρεί 5 μέρες εργασίας χωρίς να προβεί σε αύξηση του αριθμού των εφημερευόντων. Η εργασία το Σάββατο καθίσταται αναγκαία μόνο στην περίπτωση (κατά την προσωπική μου άποψη και σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΦΣΑΧ) που έστω και ένα μέλος του Συλλόγου μου δηλώσει διευρυμένο ωράριο. Από τη στιγμή εκείνη φυσικά δεν υπάρχει καμία συζήτηση για εφημερεύοντα ούτε φυσικά και για το ωράριο. 

Στους Συλλόγους τα μέλη εργάζονται τις ίδιες ώρες και εφημερεύουν κάτω από τις ίδιες εργασιακές συνθήκες. Για τις συνδικαλιστικές σκοπιμότητες κανενός κου Θεοδοσιάδη ο ΦΣΑΧ δεν πρόκειται να αλλάξει γραμμή. Όσο για τις σκοπιμότητες της τακτικής Θεοδοσιάδη σε αυτό και πολλά άλλα θέματα που θα αναλυθούν στην επόμενη ΓΣ του ΠΦΣ οι φαρμακοποιοί έχουν την απαραίτητη νοημοσύνη ώστε να κρίνουν. 

Κλείνοντας και επειδή έχω αρκετό καιρό για προφανείς λόγους να κάνω κάποια προσωπική δήλωση, ενημερώνω ότι πριν την επόμενη ΓΣ του ΠΦΣ θα εκφράσω ανοικτά την άποψη μου και για το φλέγον ζήτημα της ΕΤΕΣΤΑ. Όσο για τον κο Θεοδοσιάδη, όλες οι ως τώρα δηλώσεις του από τη στιγμή της ήττας του και μετά, είναι περί όνου σκιάς.

Ανδρέας Σοφιανόπουλος
Αντιπρόεδρος ΠΦΣ