Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Ανδρέας Σοφιανόπουλος για ωράριο φαρμακείων

Τώρα που ο κλάδος έχει απέναντι άλλη κυβέρνηση και άλλον υπουργό μερικά ανοικτά θέμα τίθενται ή θα πρέπει να τίθενται από την αρχή.

Μέσα στα ουκ ολίγα που άφησε πίσω της η προηγουμένη κυβέρνηση το ωράριο τείνει να γίνει το κομβικό τόσο λόγω της επίδρασης που έχει στην βιωσιμότητα των φαρμακείων όσο και της δεδομένης προεκλογικής υπόσχεσης του ΣΥΡΙΖΑ για επάνοδο στην προ μνημονίου εποχή…..

Το διευρυμένο ωράριο έχει και μια ιστορική πλευρά στην οποία βέβαια δεν λείπουν και λάθη από την δική μας πλευρά.

Το ενδιαφέρον όμως που αξίζει να αναφερθεί στην προκειμένη περίπτωση είναι το ότι τόσο από την μεριά του Λοβερδου όσο και από την μεριά των προθύμων συναδέλφων το ζητούμενο ήταν η εξυπηρέτηση των πολιτών.

Για τον λόγο αυτό λένε οι συνάδελφοι ότι δεχτήκαν να...


... κάνουν την καρδιά τους πέτρα και να ακολουθήσουν αυτό το ωράριο.

Κι όλα και όλα αυτοί οι συνάδελφοι δεν άντεχαν να βλέπουν τον πολίτη να μην έχει την σωστή εξυπηρέτηση.

Δεν έχει νόημα τώρα να πούμε ότι όλο αυτό το σενάριο ήταν καθαρά προσχηματικό τόσο από την μεριά του υπουργού όσον και από την μεριά των καλών συναδέλφων.

Το αξησημειωτο είναι ότι τώρα πλέον το διευρυμένο ωράριο έχει να κάνει πλέον με καθαρά εμπορικά κριτήρια και μερικοί τεχνοκράτες συνάδελφοι το παρουσιάζουν σαν κάτι που μπορεί να σώσει τα φαρμακεία από την κρίση που τα μαστίζει.

Η όλη επιχειρηματολογία μυρίζει έντονο φιλελευθερισμό και οι συνάδελφοι αυτοί ανακάλυψαν πλέον την ανταγωνιστικότητα και την ελευθερία του επιχειρείν….

Βέβαια αυτή η επιχειρηματολογία εδώ που έχουμε φτάσει απευθύνεται περισσότερο στους συναδέλφους παρά στους κυβερνητικούς οι οποίοι πάντοτε παίρνουν τις οποίες αποφάσεις τους κάτω από την λογική συμφερόντων και συσχετισμών.

Με αυτόν τον τρόπο οι καλοί ήδη διευρυμένοι προσπαθούν να πείσουν τους άλλους που το φαρμακείο τους είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας ότι ο μόνος τρόπος να σωθούν είναι υιοθέτηση περισσοτέρων ωρών δουλειάς.

Εδώ έχουμε επιστρατεύσει και στοιχεία της προτεσταντικής ηθικής περί της αυταπάρνησης και της σκληρής εργασίας.

Δεν μπορεί κάποιος που δουλεύει λιγότερο να έχει αξιώσεις σε σχέση με αυτούς που δουλεύουν περισσότερο.

Και αυτοί ήδη δουλεύουν περισσότερο από μας και το σημαντικότερο είναι αποφασισμένοι να δουλέψουν και ακόμη πιο πολύ στο μέλλον….

Βέβαια όταν μιλάμε για φαρμακεία δεν έχει καμιά λογική να πιστεύουμε ότι αν αυξηθούν οι ώρες δουλειάς θα αυξηθούν και οι ανάγκες των πολιτών για φάρμακα ή έστω για καλλυντικά αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για όλους αυτούς με την φόρα που έχουν πάρει.

Εννοείται ότι μερικά φαρμακεία με διευρυμένο ωράριο αύξησαν τον τζίρο τους αλλά μην χαίρονται και προ πάντως μη το φωνάζουν δυνατά….

Να μην χαίρονται γιατί κάποια στιγμή κάποιος μεγαλύτερος θα τους καταπιεί στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας και της ελευθερίας του επιχειρείν.

Και μη το φωνάζουν δυνατά γιατί οι τζίροι που έχουν κερδίσει παραπάνω αυτοί από κάποιους άλλους συναδέλφους λείπουν.

Και λείπουν από αυτούς που τώρα προσπαθούν να έχουν συμμάχους στην διεκδίκηση της μονιμότητας αυτού του διευρυμένου ωραρίου.

Θέλει πολύ φαιά ουσία για να καταλάβουμε ότι ο πολίτης που θα πάει στο κέντρο το Σάββατο να πιει τον καφέ του και θυμηθεί να αγοράσει το αντιηλιακό από τον διευρυμένο του κέντρου δεν θα το πάρει από το φαρμακείο της γειτονιάς?

Πιστεύει κάποιος ότι θα πάρει δυο αντιηλιακά αντί για ένα ????

Συνάδελφοι ένα αντιηλιακό θα πάρει όπως και μια υδατική θα αγοράσει απλώς θα το αγοράσει από άλλο φαρμακείο….

Και μη βιαστεί κάποιος να πει ότι αν είναι Σάββατο ανοικτό το φαρμακείο της γειτονιάς θα το πάρουν από κει…

Απλά το διευρυμένο φαρμακείο του κέντρου θα εκμεταλλευτεί την θέση που του εξασφαλίζει περαστικό κόσμο και ο οποίος επί τη ευκαιρία παίρνει και το καλλυντικό ή το Depon του κάτι που ξέρουν ότι δεν μπορεί να συμβεί με το περιφερειακό.

Οι διευρυμένοι συνάδελφοι πιστεύουν στα σοβαρά ότι δεν αφαιρουν τζίρο από άλλα φαρμακεία

Πιστεύει ότι έτσι αυξάνεται ο κύκλος εργασιών συνολικά όλων των φαρμακείων και πάνω σε αυτήν την λογική προτείνουν αυτήν την σνταγη και σε μας?

Επειδή όλοι αυτοί οι συνάδελφοι έχουν τελευταία εντρυφήσει στην επιχειρηματική ορολογία τους πέρασε στο μυαλό ο όρος «αθέμιτος ανταγωνισμός»????

Πιθανώς στα εγχειρίδια που διαβάζουν να μην έχουν φτάσει ακόμη στο ειδικό κεφάλαιο….

Τα πολλά λόγια είναι φτώχια…….

Είναι σίγουρο ότι τι διευρυμένο ωράριο βολεύει κάποιους συναδέλφους και ενδέχεται να τους σώσει σε κάποιο βαθμό .

Γιατί να το κρύψομε άλλωστε.

Είναι εξ ίσου σίγουρο ότι έχουν αύξηση του τζίρου τους.

Δεν είναι ανάγκη να μας το πουν όλοι το ξέρουμε

Και το ξέρουν πιο πολλοί οι περιφερειακοί συνάδελφοι που μέρα με την ημέρα βλέπουν τον τζίρο τους να φθίνει.

Καλό είναι λοιπόν οι διευρυμένοι να μη μιλάνε για σκοινί σου κρεμασμένου το σπίτι.

Αν τελικά μερικοί προτείνουν το διευρυμένο ωράριο σαν απάντηση σε αυτήν κρίση είναι μακριά νυχτωμένοι και καλά θα κάνουν να είναι περισσότερο προσεκτικοί τουλάχιστον στην επιχειρηματολογία τους.

Τελευταία διαβάσαμε και το καταπληκτικό ότι ο ΠΦΣ «ονειρεύεται το φαρμακείο ''σταλινικού τύπου''....»

Άρμεγε και κούρευε….

Οι άνθρωποι είναι σίγουρο ότι έχουν χάσει τον έλεγχο και κυριολεκτικά δεν ξέρουν τι λένε.

Άντε να ρωτήσεις τώρα αυτόν τον Χριστιανό τι Φαρμακεία είχε ο Στάλιν….

Και όχι τίποτα άλλο νομίζουν ότι εμείς οι υπόλοιποι βοσκούμε.

Αν μερικοί διευρυμένοι συνάδελφοι με κεντρικά φαρμακεία 200 και 300τμ έχουν βρει τον τρόπο για τον εαυτόν τους καλά κάνουν.

Αν θέλουν αυτόν τον τρόπο να τον επιβάλουν σε όλους μας από την μέρια τους είναι θεμιτό.

Αλλά καλό είναι να προσέχουν τι λένε.

Μην προσπαθούν να μας πείσουν ότι ενδιαφέρονται για το καλό το δικό μας και κατ επέκταση για το καλό του κλάδου.

Το εαυτόν τους βλέπουν και τίποτα άλλο….

Τον απέναντι τον βλέπουν σαν θήραμα.

Δεν φταίει ο κάθε Σοφιανόπουλος ακόμη και αν έχει ακραία επιχειρήματα γιατί πώς να το κάνουμε απαντάει σε εξ ίσου ακραία επιχειρήματα.

Μη ξεχνάμε αυτή την στιγμή όσοι εκ των συνδικαλιστών ενδιαφέρονται στοιχειωδώς για το καλό των πολλών έχουν να αντιμετωπίσουν τον φιλοτομαρισμό και το απύθμενο τον θράσος των ολίγων που προσπαθούν να μας επιβάλουν τους Νόμους της Ζούγκλας.

Και αυτό το θράσος το βλέπουμε καθημερινά στα μέσα κοινωνικής δυκτιωσης.

Επώνυμοι και ανώνυμοι, παλιοί καθιερωμένοι και νέοι ελπιδοφόροι ινστρούκορες καθημερινά μας κάνουν δωρεάν μαθήματα επιχειρηματικότητας και εργατικότητας.

Ειδικά αυτά τα μαθήματα έχουν ενταθεί τελευταία γιατί φοβούνται μήπως η και νέα κυβέρνηση πραγματοποιήσει τις εξαγγελίες της.

Εκτός από τα μαθήματα δεν παραλείπουν να εκτοξεύουν και κατηγορίες και επιπλήξεις για όλους εμάς που δεν καταλαβαίνουμε τους βαθυστόχαστους συλλογισμούς τους

Μας κατηγορούν για διάφορα

v Γιατί δεν θέλουμε να σώσουμε τα φαρμακεία μας και εννοούμε να μένουμε κολλημένοι στα παλιά.

v Γιατί είμαστε τεμπέληδες και καλοπερασάκηδες

v Γιατί θέλουμε να μείνουμε το ΣΚ σπίτι μας με τα παιδιά τα σκυλιά και τα γατιά μας .

v Γιατί δεν θέλουμε να φεύγουμε το πρωί από το σπίτι μας και να γυρίζουμε αργά το βράδυ απλώς για ύπνο….

v Γιατί δεν έχουμε τον τρόπο να δουλεύουν άλλοι για μας με μισθούς ντροπής και μείς να πεταγόμαστε κάποια στιγμή για τις εισπράξεις

v Γιατί το δικό μας φαρμακείο δεν είναι στην κεντρική πλατεία και πηγαμε και το χώσαμε σε παράδρομο

v Γιατί δεν έχουμε δυχτιωθεί να πουλάμε σε σωρούς τα μαντζούνια που εσχάτως προτείνονται για κάθε νόσο και κάθε μλκια.

v Γιατί τα φαρμακεία μας είναι μικρά, μίζερα, και μουντά χωρίς led φωτισμό και πάνω απ όλα με λάθος φεγκ σουι…

v Γιατί δεν κάνουμε ειδικές εξυπηρετήσεις στους πελάτες μας οπότε είναι λογικό να πηγαίνουν σε αυτούς που σε αυτόν τον τομέα έχουν γίνει μανούλες..

v Γιατί δεν έχουμε και το χειρότερο δεν προτιθέμεθα να κάνουμε μέσα στο φαρμακείο μας ειδικό παιδότοπο με κούνιες και τσουλήθρες.

v Γιατί δεν έχουμε ακόμη θεσμοθετήσει σύστημα επιβράβευσης πελατών μας για την προτίμηση τους.

v Γιατί δεν πουλάμε το depon 50 λεπτά και δεν δίνουμε μια ανάσα στον φτωχό ασφαλισμένο.

v Γιατί δεν έχουμε και δεν προτιθέμεθα να λειτουργήσουμε e-shop και έτσι αφήσουμε τους ασφαλισμένους με το πληκτρολόγιο στο χέρι….


Με τόσα χαντικαπ είναι να απορείς πως τα φαρμακεία μας είναι ακόμη ανοικτά.

Και όπως είναι φυσικό μας έχει πιάσει μια αβάσταχτη ανασφάλεια και δεν ξέρουμε κατά που να πάμε.

Ο συνάδελφος είπε και ελάλησε «ο ΠΦΣ ονειρεύεται φαρμακεία σταλινικού τύπου».

Ίσως πρέπει να την δούμε και αυτήν την δυνατότητα εδώ που έχουμε φτάσει.

Βέβαια από την στιγμή που ο συγκεκριμένος συνάδελφος ονειρεύεται φαρμακεία τύπου friedman είναι δύσκολο μα παρά πολύ δύσκολο να επιλέξουμε εμείς κατά που να πάμε…...

Φοβάμαι ότι σε λίγο δεν θα ξέρει και αυτός κατά που να πάει….


Φαρμακοποιός ιδιοκτήτης φαρμακείου Σταλινικου τύπου (προς το παρόν)